Zo, alles in geland en ingedaald. Wat zijn deze dagen voorbij gevlogen. We hebben een huis gekocht in Spanje! 
Ondertussen heeft mijn vader het bod op zijn huis ook geaccepteerd en gaan we deze week tekenen voor de verkoop van zijn huis. De datum van sleuteloverdracht staat op 19juli 2024. Mooie datum, denk ik gelijk. De sleuteloverdracht van onze woning in Spanje staat op uiterlijk 31Juli. Dat geeft ons de ruimte om ons tussentijds te verplaatsen van Nederland naar Spanje. 

Hè fijn, duidelijkheid. Dan kunnen we echt een planning gaan maken. Ondertussen heeft Stefan bekeken wat de kosten zijn om je hele inboedel mee te verhuizen. (Iets waar ik zelf al totaal geen voorstander van ben) en de kosten wegen niet echt op tegen hetgeen wat we nog hebben. Ons huis is vorig jaar al verkocht dus veel spullen hebben we ook niet meer. 

Zelf ben ik helemaal niet gehecht aan spullen. Het mag wat mij betreft allemaal opgehaald worden. Lekker leeg en schoon naar Spanje. Mijn vader heeft echter wat meer moeite om het materiële los te laten. Ook een flink proces voor hem, waar we hem bij ondersteunen. Ik sta er soms met verbazing naar te kijken, hoe een mens zich kan hechten aan spullen. Of zaken uit het verleden. Het kan misschien houvast bieden. Maar het is goed om te processen en na te gaan of het je in het nu nog dient. En je te bevragen wat je écht nodig hebt. Lastig, om daarin ook ruimte te geven. Mooi ook, om soms weer in herinneringen en verhalen te duiken. 

De conclusie is dan wel, dat we alles meenemen wat in de 2 auto’s past. Dat betekend ook dat we flink huis mogen houden. Er hangt ondertussen een heel overzicht met spullen in de keuken en hier gaan we langzaam wat spullen van op marktplaats zetten. Kijken wat een gek er nog voor geeft. Want dat is het uiteindelijk, het is waard wat de markt er voor wilt geven. 
Zo spullen… dat was makkelijk. Maar een ander onderdeel is onze familie en vrienden informeren over onze nieuwe vertrek datum.. in eerste instantie was dit september. En nu is het 19juli. Oef. Daar gaan we. Ja lieve mams.. nu we het huis gekocht hebben en papa zijn huis verkocht hebben we ook een nieuwe vertrek datum, 19juli. “Oh jeetje, dat is snel”. Ook mijn vriendinnen vinden het allemaal opeens erg snel gaan. Even schakelen, en agenda’s worden gepakt om datums te plannen en langs te komen in Spanje. Lastig, want ja, iedereen wil graag in de vakanties ivm kinderen. En ook wijzelf willen eerst even landen daar. Dat moeten we vooral niet vergeten, eerst even de tijd te nemen om alles te verwerken, te integreren en te landen. Zonder andere vrienden en familie om ons heen. Vanuit daar, en daarna is iedereen welkom. 

Vooral voor mijn moeder is het allemaal best lastig te verwerken. Het geen wat nog komen gaat.. want ja, als echte oppas oma naar opeens geen kleinkinderen meer om je heen is toch gek. Of je dochter die met regelmaat binnen wandelt voor een lekkere verse bak koffie zit er ook niet meer in. En daar is ruimte en tijd voor nodig, rouw. En dat mag er zijn, daar praten we over. Samen en met andere liefdevolle mensen om ons heen. Voor mij is het ook weer anders, het is mijn keuze. En ik voel me nog steeds vredig en zelfverzekerd in deze keuze.
We hebben een logeerkamer. Dus al mijn lieve familie en vriendinnetjes kunnen me altijd opzoeken.